مشخصات:
مگس گیری کوچک تا متوسط جثه كه هر دو جنس آن تا حد زیادی شبیه به «مگس گیر ابلق باختری» است ولی در هر دو جنس نوك پوش پرهای میانی بال ها سفید است. پرندۀ نر لکه بالی سفید بزرگ تری روی شاه پرهای سومین و پوش پرهای بزرگ تر دارد. نیم طوق سفید در دو طرف گردن بزرگ تر است و در کناره های دم، سفیدی بیشتر به چشم می آید. پرندۀ ماده نیز به واسطه روتنه خاکستری تر (كمتر قهوه ای) و همچنین گاهی وجود اثری از نیم طوق سفید در دو طرف گردن از مادۀ «مگس گیر ابلق باختری» تفكیك می شود. نر و ماده متفاوت و دارای تغییرات فصلی هستند. پرندۀ نر بالغ در دورۀ جوجه آوری سر، صورت و پس گردن سیاه و لکه سفید در جلوی پیشانی دارد. روتنه و بال ها نیز سیاه و نیمه بیرونی شاه پرهای سومین سفید است كه لکه سفید مشخصی تشكیل می دهد. قاعدۀ شاه پرهای اولیه و ثانویه، داخلی ترین پوش پرهای بزرگ تر روی بال ها و نیز نوك بیرونیترین آن ها سفید است و به شكل نوار سفید باریكی در زمان پرواز به چشم می آید. همچنین نوار بالی كوتاه ولی مشخص سفید رنگی روی پوش پرهای میانی بال ها دیده می شود. دمگاه لکه سفید نه چندان مشخص دارد. دم سیاه و بخش عمدۀ پرهای كناری آن سفید است. چانه و گلو سفید است كه تا دو طرف گردن امتداد می یابد و مابقی زیرتنه سفید مات است. منقار و پاها نیز سیاه هستند. در خارج از این دوره، روتنه کم رنگ تر و بیشتر به رنگ خاکستری قهوه ای دیده می شود، ولی دم همچنان مایل به سیاه است. پرندۀ مادۀ بالغ شبیه به نر در خارج از دورۀ جوجه آوری است. روتنه قهوه ای خاكستری، زیرتنه سفید مات و آینه بالی کوچک تر دارد. همچنین برخلاف نر، دم سیاه نیست. پرندۀ نابالغ شباهت بسیار زیادی به نابالغ «مگس گیر ابلق باختری» دارد و تفكیك آن ها از هم به طور معمول امکان پذیر نیست. پروازی بسیار سریع دارد و هنگام فرار به سرعت به داخل پوشش های گیاهی انبوه پرواز می کند. جوجه آوری از اواخر فروردین و با تشكیل قلمرو در درخت زارهای پهن برگ و سوزنی برگ، باغ ها و كشتزارهایی با درختان پراكنده آغاز می شود.