به گزارش روابط عمومی مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی، آیت‌الله حائری شیرازی، استاد اخلاق حوزه علمیه قم همزمان با ایام شهادت حضرت امام محمد باقر(ع) در این مؤسسه حضور یافت و ضمن ارائه سخنانی اخلاقی، به نکاتی در خصوص امامت و ولایت اشاره کرد.
وی در ابتدای سخنان خود، پیروی از اهل‌بیت طاهرین(ع) را از بزرگترین امتیازات و افتخارات شیعه و نیز حضرت باقر العلوم(ع) را سررشته شکوفایی بسیاری از علوم دانست.
آیت‌الله حائری شیرازی در بیاناتی اظهار داشت: چنانچه خدای رحمان، رسولان خود را در میان انسان‌ها نفرستاده بود، تفاوتی میان حیوان و انسان وجود نداشت؛ البته هوای نفس هم ملاک افتراق میان اشیاء و انسان است.
وی با بیان این‌که پذیرش ولایت عقل، زمینه ولایت الله را فراهم می‌کند، ادامه داد: کسی که از هوای نفس خود پیروی کرده و ولایت آن را می‌پذیرد، زمینه ولایت طاغوت را برای خود فراهم می‌کند.
استاد درس اخلاق حوزه علمیه قم اظهار داشت: دین مبین اسلام معتقد است که هر انسانی باید از درون خود را مدیریت کند اما فرهنگ و اندیشه غربی معتقد به مدیریت خارجی انسان‌ها از سوی دیگران است.
وی ادامه داد: مبلغان شیعه نتوانستند مبانی اسلام در مدیریت انسان‌ها را برای جوامع گوناگون روشن کنند؛ همین امر سبب شد تا عده‌ای با تبلیغ‌های مستمر و پیوسته، نظم درونی انسان‌ها را سلب کرده و آنان را از بیرون مدیریت کنند.
آیت‌الله حائری شیرازی با اشاره به مضرات سوء ترویج شعار «نظم در بی نظمی است»، ابراز کرد: غربی‌ها با چنین شعارهایی، نظم درونی انسان‌ها را به چالش کشیدند تا آنان را را از خارج نظم بخشی و مدیریت کنند.
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: نظم درونی هماهنگ با عشق و نظم بیرونی ناهمخوان با عشق است؛ نظم‌بخشی، از خارج همچون متصل کردن و کشاندن اتومبیل خاموش می‌باشد.
وی در سخنانی نسبت به مبحث اقتصاد و بانکداری رایج انتقاد کرد و افزود: امروز رباخواران در امان از قوه مجریه و قوه قضائیه، چک‌های خود از طلبکاران را وصول کرده و هیچ راه مقابله‌ای نیز با آنان وجود ندارد.
آیت‌الله حائری شیرازی در بخش دیگری از سخنان خود نسبت به مبحث تقدیر و تقصیر اشاره و تصریح کرد: کسی که کوتاهی در انجام وظایف دارد، مقصر محسوب می‌شود و به نتیجه نرسیدن اهدافش، ارتباطی با تقدیر الهی ندارد.
وی یادآور شد: تنها نتیجه غیرمطلوبی را که می‌توان به مبحث تقدیر گره زد، آن نتیجه‌ای است که مقدمات آن بدون هیچ نقصی انجام شده باشد.
استاد درس اخلاق حوزه علمیه قم در پایان گفت: کسی که یک امر تقصیری را به امری تقدیری توجیه می‌کند، در حقیقت تنبلی خودش را توجیه کرده است؛ عده‌ای در مقابل خشک سالی‌ها سخن از تقدیر می‌زنند؛ آیا ما همه کارهایی که درباره بارش باران باید انجام می‌دادیم، انجام دادیم که امروز نباریدن باران را به تقدیر الهی نسبت می‌دهیم؟
