مشخصات:
پرنده اي است آشنا که در زبان فارسي با نام هاي هدهد، شانه به سر، پوپک و مرغ سليمان شناخته مي شود و از روي کاکل بلند، سر و گردن نارنجي، نوارهاي پهن سياه و سفيد و منقار باريک و بلندش قابل تشخيص است. طبق آخرين مطالعات و مقالات منتشر شده توسط موريس وهاوكنز (Morris & Hawkins) در سال 1998 ميلادي سه گونه هدهد، شامل هدهد آسيايي اروپائي (Eurasian) هدهد آفريقايي (African) و هدهد ماداگاسکار (Madagascar Hoopoe) معرفي شدند که از نظر رنگ و صدا بر حسب محل زيست اختلافاتي با يکديگر دارند و رنگشان از قهوه اي دارچيني تا زرد نخودي متغير است.
نر و مادة هدهد هم شکل هستند. در هنگام هيجان زدگي، احساس خطر و يا ترس پرهاي بلند کاکل روي سرش را به حالتي چتر مانند باز مي کند. اين پرها، به رنگ قهوه اي روشن و مايل به نارنجي مي باشند که نوک هرکدام از آنها لکه اي سياه با حاشيه اي سفيد دارد و به صورت بادبزني باز و تاجي زيبا روي سرش خود نمايي مي کند، امّا در حالتهاي عادي و آرام، اغلب به صورت چتري بسته روي سرش قرار دارد.
هنگام پرواز بال هاي گرد و قهوه ايش با نوارهاي پهن سفيد و سياه، مانند پروانه اي بزرگ خود نمايي مي کند. پروازي موجي شکل و سريع دارد و در پرواز به آرامي پر و بالش را حرکت مي دهد، در اين وضعيت روي دم سياهش نوار پهن سفيدي ديده مي شود وانتهاي صاف دمش مشخص تر مي باشد.
به آرامي روي دوپاي کوتاهش راه مي رود و علاقه زيادي به غلطيدن روي شن و خاک به منظور تميز کردن پر و بال از آلودگي ها دارد و گاهي خود را زير خاک به منظور پنهان شدن از خطر پرندگان شکاري مخفي مي کند. با نوک منحني باريک و بلندش شکاف درختان و ديوارهاي گلي و سنگي را مي کاود و حشرات و لارو آن ها را جستجو
مي کند. هدهد چشماني سياه و تيزبين دارد و به خوبي قابليت رديابي منابع آبي را دارا مي باشد. هنگام خواندن پرهاي گردنش را باد مي کند.
هدهد ماده در هنگام لانه سازي و پرورش جوجهها از انتهاي بدنش ترشحات بد بويي خارج مي شود و موجب مي شود تا بوي بسيار بدي از لانه بيايد، اين بو شکارچيان اين جانور و انگلها را فراري مي دهد و خاصيت ضد ميکروبي نيز دارد. اين ترشحات با خروج جوجهها از لانه متوقف مي شود.