مشخصات:
پرنده اي است کوچک از خانواده قرقاول که رنگ بدنش به گونه اي است که بتواند به خوبي استتار کند و لا به لاي بوته ها و علفزارهاي انبوه محل زيستش مخفي شود، امّا صداي مشخص پرنده نر هميشه وجودش را آشکار مي سازد. رنگ کلي بدن اين پرنده خاکي است. نر و ماده کمي متفاوت هستند. پرنده نر سطح پشتش قهوه اي تيره همراه با رگه هاي طولي به رنگ نخودي روشن با حاشيه هاي سياه و سطح شکم نخودي روشن با خطوط طولي سفيد مي باشد. تارکش قهوه اي تيره با خطوط نازک نخودي ممتد تا انتهاي پشت گردن است و خط ابروئي نخودي واضحي از نوک کوچکش شروع و تا انتهاي گردنش ادامه مي يابد. پرنده نر را به جز صدا، مي توان ازروي دو نوار تيره موازي زيرچانه و گلوي روشن نخوديش و همچنين ناحيه بلوطي روشن سينه اش از پرنده ماده تشخيص داد. رنگ پرنده ماده خاکي و روشن تر از پرنده نر است و گلوي نخودي رنگ يك دست و سينه خال‌خال دارد. بلدرچين گونه هاي مشابه زيادي دارد، بعضي از آن ها پروازهاي کوتاه و سريع دارند و بعضي از پرندگان مهاجر با مسافت هاي طولاني به حساب مي آيند. برخي از گونه‌هاي بلدرچين نيز به تعداد زياد پرورش داده مي‌شوند تا از تخم و گوشت آن ها استفاده شود.
پرنده ماده 6 تا 12 عدد تخم کوچک مخروطي شکل با لکه هاي تيره در آشيانه اي که بر روي پرچين ها و لا به لاي علفزارها و کشتزارهاي گندم و ذرت ساخته است مي گذارد و حدود 16 تا 18 روز روي آن ها مي خوابد. جوجه ها پس از متولد شدن همراه با محافظت مادر شروع به نوک زدن مي کنند و پس از 50 تا 60 روز به بلوغ مي رسند. طول عمر بلدرچين به 11 سال مي رسد و همواره در معرض خطرات مختلف و شکار مي باشد.
